2009 - Een feestelijke fietstocht naar Roemenië

Nadat we in 2005 tijdens een fietstocht naar Roemenië het geld bijeen fietsten voor een multifunctioneel centrum in Schitu-Stavnic (met dank aan de vele sponsoren!), zijn we in mei jl. opnieuw naar Roemenië gefietst. Het doel was nu om de opening van het multifunctioneel centrum mee te maken.

Het duurde lang voordat in Schitu-Stavnic zodanig orde op zaken gesteld kon worden dat er met de bouw van het centrum begonnen werd. Uiteindelijk gebeurde dat in 2008. En nu staat er dan ook een geweldig gebouw, niet alleen voor de inwoners van het dorp, maar voor de hele omgeving. Toen het centrum klaar was, bleek de pot leeg en was er geen geld meer voor de inrichting. Gelukkig waren opnieuw diverse bedrijven en veel particulieren bereid om te helpen. Bovendien hebben wij gefietst voor de inrichting. Dat was absoluut geen straf, want we wilden graag op 26 mei bij de opening zijn.

Een twaalf man/vrouw sterke groep vertrok op zaterdag 9 mei uit Garyp. Tien fietsers en twee begeleiders (Tjibbe en Tine). Op de eerste dag fietsten we naar het Duitse Leer om daar de volgende dag de trein te nemen naar Goslar. We fietsten langs de Elbe naar Dresden, de stad die in de oorlog zo zwaar getroffen werd door bombardementen (200.000 doden). Tijdens ons bezoek aan deze stad zagen we, dat men nog steeds met de opbouw bezig is. Vanuit Dresden reden we in de richting van Praag. Door een wegomlegging raakten we onze route kwijt. We dachten een oude vesting te zien en tilden onze fietsen voor het gemak maar over de ketting die ons de weg versperde. Toen zagen onze ogen echter dingen waar we heel stil van werden: Joodse graven met bidsteentjes. Zonder dat we het in de gaten hadden waren we in Theresiënstadt, in het vernietigingskamp beland.

Uiteindelijk bereikten we Praag, waar we de volgende dag de stad verkenden. Na de vrije dag reisden we per trein naar Poprad, waar onze zoon Piebe ons van de trein haalde. Samen met de groep zijn we de stad ingegaan om te eten.
Piebe had een verrassing voor ons: twee schilderijen. Op het ene de Afrika-fietsers en voor Tjibbe had hij zwemmende otters geschilderd.

Onze fietstocht vervolgden we door de prachtige natuur van het Slowaakse paradijs om vervolgens door de wijnstreek en de stad Tokaj richting Hongarije te rijden. Bij de Roemeense grens bleken de grenswachten heel wat vriendelijker dan vijf jaar geleden. In de indrukwekkende noordelijke Karpaten lag nog sneeuw op de toppen van de bergen. En wat een prachtige bloemen! Vaak gingen we even van de fiets om foto’s te maken. Dat er nog zo veel moois is!

In Borsa hadden we een vrije dag. De eigenaar van het pension wachtte al op ons. ‘s Avonds hebben we – op z’n Roemeens - bij hem in de tuin gegeten met eigengemaakte wijn als welkomstdrank. Met een volle buik gingen we naar onze slaapplaats. De volgende dag hebben we een bergwandeling gemaakt. Geweldig wat een landschap!

Na de vrije dag stond ons een pittige klim van 23 km. te wachten over de hoogste top van Roemenië, de Viseu de Jos. Het werd een tocht van in totaal 100 kilometer, maar het was een feest! Via Botosani bereikten we uiteindelijk Iasi. De laatste loodjes leidden door een bijzonder landschap, dat veel leek op Mongolië. Eindeloze vergezichten met hier en daar herders, die hun verblijf hadden afgerasterd om beren en wolven buiten te houden.

Op 26 mei kwamen we op de fiets aan in Schitu-Stavnic waar we werden opgewacht door een jongen en meisje in klederdracht met ter verwelkoming gevlochten brood met in het midden zout en een stuk honingraat. De Roemeens-Orthodoxe priester zegende het gebouw en sprak een dankgebed uit voor onze fietsgroep. Binnen waren de tafels rijkelijk voorzien van lekkernijen, meer dan we op konden. De priester opende met het Onze Vader, waarna wij als fietsploeg het gebed in het Nederlands uitspraken.

Wij waren verrast en verbaasd over het nieuwe multifunctionele centrum. Een goed ingerichte dokters- en tandartspraktijk, verstelbare bedden voor zieken, kleuterlokalen en doucheruimtes voor jongens en meisjes. De Europese Unie heeft gezorgd voor 12 computers en bijpassende stoelen. Ook het dorp was bijna onherkenbaar veranderd sinds we er vijf jaar geleden voor de eerste keer waren. Het zag er veel bewoonbaarder uit en veel huizen waren opgeknapt. Wij waren dankbaar dat we met eigen ogen deze vooruitgang mochten zien en konden ervaren dat ‘een druppel op de gloeiende plaat’ echt helpt!

Tijdens de lange treinreis van Iasi naar Bucuresti zagen we dat uitgebreide percelen landbouwgrond (van Oudega tot Drachten!) waren bebouwd met haver, aardappels, rogge, klaver. Ook de treinen, bussen en trams waren vernieuwd. Bovendien zagen we dat veel wegen onder handen genomen worden.

Een fietstocht en een treinreis mogen natuurlijk niet tot allerlei conclusies leiden, dat zou niet eerlijk zijn, maar we konden na vijf jaar wel een geweldige vooruitgang constateren. Ook mede door steun van de EU.

Met deze tweede tocht, die de moeite van het fietsen meer dan waard was, hebben we het project in Schitu-Stavnic op een feestelijke manier afgesloten.

Allemaal nog bedankt voor de steun in welke vorm dan ook!

Baukje de Jong-Spoor

Verslag van de Roemeense Televisie bij de opening van het multifunctionele gebouw

(Roemeense persberichten vertaald door Liliana, een Roemeense. Hieronder ongewijzigd geplaatst)

Nieuw kleuterschool met alle faciliteiten, artsen- en tandartspraktijk, douchen – een multi functioneel gebouw die alle inwoners uit Schtu-Stavnic en omgeving zo blij maakt.

En alles dankzij de stichting “ Hulpgoederen Roemenië”, ca 24 Nederlanders, dat hebben alles ervoor aan gedaan- vanaf de fundering tot aan het dak toe.

Als er de bossen uit Voinesti zijn gepasseerd, volgt een klein wegje die ons brengt naar het moelti functioneel gebouw in Schitu-Stavnic. Hier treffen we naast de artsen- en tandartspraktijk die zal enkele keer per week open zijn, een duch gelengeid en een mooie kleuterschool. Een modern gebouw dat springt in de ogen en een contrast maakt met al de andere kleine huisjes uit Schitu-Stavnic.

Vandaag hebben de festiviteiten voor de opening van dit gebouw plaats gevonden. De Nederlanders, van de stichting “Hulpgoederen Roemenië” en alle andere uitgenodigden, zijn ontvangen, volgens de traditie, met brood en zout.

Mihai Lungu, de burgemeester: “ Vandaag gaat open het multi functionele gebouw, een prachtig gebouw gerealiseerd door een Nederlandse stichting. Dit gebouw bestaat uit een tandartspraktijk, artsen praktijk, een kleuterschool met twee zalen en zes douchen.

Oene Pijl, de voorzitter van de stichting “Hulpgoederen Roemenië”: “De stichting “Hulpgoederen Roemenië” heeft 240 000 euro geïnvesteerd in dit gebouw, geld bij elkaar gekregen via sponsors. Het is een groot plezier voor ons om terug te komen in Schitu-Stavnis en bijvoorbeeld de kinderen uit Schitu te blij maken mei deze kleuterschool. Alles is hier gebouw mede onze stichting”.

De Nederlandse stichting heeft het grootste deel van hun geld dankzij een marathon op de fiets, met een groep fietsers, vanaf Nederland tot in Schitu-Stavnis. Vandaag, na 2500 km fietsen, 12 fietsers uit de groep, zijn gearriveerd in Schitu-Stavnic. Hun ontvangst was gepaard met veel bloemen, honig en een fanfare.

Eigenlijk vandaag, na een jaar van intensief bouwen, kunnen de Nederlanders en wij allemaal blij zijn met het resultaat. Honderden kinderen en de ouders hebben gejubileerd gezien de speeltuin en de kleuterschool. Alle soorten speelgoed, computers, douchen die allen op TV hebben gezien.

Heb je ooit zo iets gezin?
Nee. Vind je het mooi?
Ja

Ik vind alles mooi, maar het mooiste is de schommel. Het is voor de eerste keer dat je een schommel ziet?
Ja. Hoe vaak heb je ingezet? Vijf keer.

Heb je ooit zo iets gezien?
Nee… waar kon ik zo iets zien? Dat hebben we tegen elkaar gezegd… Prachtig… Nooit zo iets meegemaakt!
Andere tijden. En nu… God is groot!
Ik heb tranen in mijn ogen!”

De gemeente Voinesti, bekent als een van de armste gemeente, telt dik 7000 inwoners, met 400 in Schitu-Stavnic. Bijna 15 jaar geleden de Nederlandse stichting “ Hulpgoederen Roemenië” hebben ook de school in Shitu-Stavnic gebouwd.

Andrea Marocico & Octav Cucolea – 26 mei 2009-07-27

2009 - Sponsorfietstocht naar Roemenië

1.700 km op de fiets, 700 km per trein

Op zaterdag 9 mei vertrokken wij vol goede moed op de fiets uit Garyp. Uitgezwaaid door vele familieleden, nog een laatste kus en het startschot van Cor. Een snik en een lach en daar gaan wij.

In speciale kleding 1 malig gemaakt voor deze tocht. Opvallend veel wit met o.a. een grote Friese vlag en idem Roemeense vlag. Op naar Leer, 10 fietsers en een begeleidend busje met Tjibbe en Tine onze verzorgers die ons om de 50 km compleet verzorgden met eten en drinken.

Via Groningen, Blauwe stad en een pont over de rivier, 130 km, om half 4 aan. En met zijn vieren op 1 slaapkamer in een jeugdherberg. Gelijk het bier daar geproefd. Want dat leerden wij o.a. veel bier drinken, liefst per halve liter. De volgende dag de 1e treinreis met drank en vrolijke enigszins aangeschoten dames op naar Hannover Goslar.

En ’s avonds om half elf in het donker komen onze echte fietsers Bennie, Gadze, en Rint aan. 340 km gefietst die dag. Echte kerels! Schitterend weer. Veel parasailers op de berg.

LEES VERDER... klik HIER voor het volledige verslag

Herstelwerkzaamheden school

April 2009

De aannemer, die het multifunctionele centrum heeft gebouwd en opgeleverd, is op dit moment bezig met enig herstelwerk aan het schoolgebouw, dat onze stichting in 1997 heeft laten bouwen. Het stucwerk vertoonde op sommige plaatsen gebreken en wordt nu gerepareerd.
Ook reparatiewerk aan enkele kozijnen, de stoep en tegelwerk rondom de school. Als laatste wordt de school aan de buitenkant opnieuw in de saus gezet.

Voor een impressie zie de foto's hieronder.

Transport 2009

Op 27 april is in Garyp en Buitenpost de vrachtauto geladen met goederen voor het multifunctionele centrum in Schitu Stavnic.
De stichting had de beschikking over allerlei goederen voor de inrichting van dit nieuwe centrum. Zo kan een tandartsruimte gedeeltelijk worden ingericht met o.a. een behandelstoel, steralisatieapparauur, röntgenapparatuur, compressoren, boorinstallatie enz.

Technici in Roemenië moeten er voor zorgen dat alles daar weer kan functioneren. Ook gaan er een aantal verstelbare ziekenhuisbedden heen voor de medische ruimtes. Voor de overige ruimtes tafels, stoelen, kasten, gordijnstof enz.

Verder nog allerlei goederen, waar ze in Roemenië gebrek aan hebben, zoals dekbedden, kussens, speelgoed enz.
Voor het buitenterrein speelwerktuigen, zoals een wipkip, een wipwap en een klimklauterhuisje. Een schommelinstallatie zal in Roemenië nog worden gekocht.

De vrachtauto met onze lading vertrekt 1 mei naar Roemenië en zal de goederen afleveren in Schitu Stavnic.

Wij houden u op de hoogte.

Het centrum in Roemenië is klaar. Nu de inrichting nog...

De inwoners van Schitu-Stavnic, een klein en straatarm dorpje in het noordoosten van Roemenië hebben het jaar 2009 vol vreugde begroet, want hun nieuwe, multifunctionele dorpscentrum is klaar! Hoopvol zien ze uit naar het moment, waarop het gebouw in gebruik genomen kan worden. Het wordt voor hen een bijzonder jaar.

Weet u het nog?

In 2004 is een groep enthousiaste Friezen naar Roemenië gefietst. Die monstertocht van bijna 3000 km. en de acties, sponsorbijdragen en donaties rond de tocht leverden Euro 150.000 op. Met dat bedrag en een bijdrage van het NCDO (Nationale Commissie voor internationale samenwerking en Duurzame Ontwikkeling) heeft de stichting Hulpgoederen Roemenië (Garyp/Earnewâld) een nieuw multifunctioneel centrum gebouwd met o.a, twee schoollokalen, een badruimte met sanitair, een medische ruimte en een algemene ruimte voor het dorp.
Samen met de school, die in de jaren negentig door de stichting werd gebouwd, beschikken de inwoners van Schitu-Stavnic nu over een dorpscentrum waar:

• de kinderen via goed onderwijs een kans krijgen op een betere toekomst
• gezondheidszorg en een betere hygiëne aandacht en ruimte krijgen
• de dorpelingen bijeen komen voor cursussen of informatie over o.m. werkgelegenheidsprojecten

De fietsers hebben met eigen ogen de uitzichtloze en armoedige omstandigheden in het dorp kunnen zien. Ze waanden zich terug in de tijd: in de Friese veenderijen en heidevelden van rond 1900....

Geen wonder dat ze dit multifunctionele centrum als 'hun' project beschouwen en de officiële ingebruikname van het centrum willen meemaken. Daarom stapt deze sportieve club in mei 2009 opnieuw op de pedalen om naar dit afgelegen stukje Roemenië te rijden.

Ze willen daar - als het enigszins kan - echter niet met lege handen aankomen. Het gebouw staat er wel, maar:

voor de inrichting is nog E 25.000 nodig

De fietsers nemen, via sponsoring, weliswaar een deel voor hun rekening, maar daarmee zijn we er nog niet. Daarom, kloppen we aan bij een ieder die onze stichting en de inwoners van Schitu-Stavnic een warm hart toedraagt.

Maak 2009 tot een bijzonder jaar! en steun ons werk in Roemenië door een bijdrage over te maken op rekeningnummer 3627.19.330 van de Stichting Hulpgoederen Roemenië in Garyp/Earnewâld.

De stichting voldoet aan de ANBI-voorwaarden, zodat giften aftrekbaar zijn.

Bestuur Stichting Hulpgoederen Roemenië,
S. Wobbes, secretaris

Garyp, januari 2009

2009

Onze stichting heeft de goedkeuring ontvangen om als ANBI aangemerkt te worden.

ANBI staat voor: Algemeen Nut Beogende Instelling. Een ANBI is een kerkelijke, levensbeschouwelijke, charitatieve, culturele of wetenschappelijke instelling, of een instelling die op een andere manier bijdraagt aan het algemeen nut.

Instellingen kunnen aanvragen om hen te registreren als ANBI. Als zij aan bepaalde voorwaarden voldoen, worden ze als een ANBI aangemerkt en geregistreerd.

Als een instelling door de Belastingdienst is aangewezen als een ANBI, kan een donateur, afhankelijk van de vorm waarin de giften zijn gedaan,de gift van de inkomsten- of vennootschapsbelasting aftrekken (uiteraard binnen de daarvoor geldende regels).
Nalatenschappen ontvangen door een ANBI zijn vrijgesteld van successierecht.

Sponsorfietstocht naar Roemenië

1.700 km op de fiets, 700 km per trein

Zaterdag 9 mei
Op zaterdag 9 mei vertrokken wij vol goede moed op de fiets uit Garyp. Uitgezwaaid door vele familieleden, nog een laatste kus en het startschot van Cor. Een snik en een lach en daar gaan wij.
In speciale kleding 1 malig gemaakt voor deze tocht. Opvallend veel wit met o.a. een grote Friese vlag en idem Roemeense vlag. Op naar Leer, 10 fietsers en een begeleidend busje met Tjibbe en Tine onze verzorgers die ons om de 50 km compleet verzorgden met eten en drinken.
Via Groningen, Blauwe stad en een pont over de rivier, 130 km, om half 4 aan. En met zijn vieren op 1 slaapkamer in een jeugdherberg. Gelijk het bier daar geproefd. Want dat leerden wij o.a. veel bier drinken, liefst per halve liter. De volgende dag de 1e treinreis met drank en vrolijke enigszins aangeschoten dames op naar Hannover Goslar.
En ’s avonds om half elf in het donker komen onze echte fietsers Bennie, Gadze, en Rint aan. 340 km gefietst die dag. Echte kerels! Schitterend weer. Veel parasailers op de berg.

11 mei Goslar
De volgende dag Goslar Dresden. Bauke was onze grootste pechvogel. Eerst velg kapot. Regen! Prachtige jeugdherberg.

12 mei
Desseau-Dresden Prachtig weer! Stuk langs de Elbe. Schitterend fietspad. Veel plezier. Dresden de volgende dag bekeken. De stad is net als vele steden in de oorlog platgebombardeerd. De littekens zijn nog overduidelijk te zien. Jammer! Echter toch veel mooie gebouwen. Het bier is goed en ook de braadwurst!

13 mei

14 mei Dresden- Praag
Weer langs de Elbe. Mooi weer. Wat een schitterende route, prachtige huizen tegen een rivierhelling, mooie bruggen, veel leuke ponten soms fietsen we links soms met de pont over en dan rechts van de Elbe. Daarna wordt het heuvelachtig, langs snelwegen fietsen wij. En kasseien in Praag! En Baukje heeft weer een prachtig hotel geregeld voor 15,- per nacht inclusief ontbijt. Baukje heeft veel werk gehad met het uitzoeken van de route en de stay okay, jeugdhotels… enz. Het resultaat is klasse. Iets om trots op te zijn! En we drinken en eten en drinken aan een schitterende ovale grote eettafel net als in een duur restaurant.

15 mei Praag
De gehele dag Praag bekeken. Schitterende oude stad, prachtige oude gebouwen en veel bruggen over de rivier de Moldau. En een prachtige zalm van ± 1 meter lag er roerloos onder de brug. Tot een of andere malloot er een steentje bij gooide. Hij schoot weg! En een prachtige jazz cd gekocht op de mooiste brug over de Moldau. En terwijl ik dit schrijf luister ik er naar. “When the saints go marching in” zingen en spelen zij nu. Zo voelden wij ons trouwend soms ook. Schoolkinderen van het Lauwers College ontmoet. Heerlijke pizza gegeten. Veel muzikanten. Een bruiloft op de Donau en gondelvaarten. Geweldige kerken van binnen en buiten. Kortom een stad om van te houden! En die dag hebben wij wel 20 km gelopen.

16 mei
Saaie treinreis naar Poprad. Regen. En met Piebe, de zoon van Baukje en Tjibbe heerlijk uitgebreid gegeten met zijn allen. Waar Bennie een gratis douche heeft gehad want hij zat onder de drup. De volgende dag weer op de fiets. Schitterend weer, prachtige bergen. Hellingen van 12%. Bauke pech met de fiets. Sieds is meestal mijn slaapmaat. Heeft de ander dag jeukerij van de dekens. Ja, dat krijg je er gratis bij. Bauke heeft inmiddels met behulp van onze technische man Gadze een nieuw fiets frame gekocht. Zitten nu in Hongarije.

19 mei
En Teake snurkt ’s nachts niet! Schitterend weer. Prachtige bloemen aan de bomen. En toen een veldtocht! Eerst gravel, daarna harde modder. Een hele slechte inlandse boerenweg, lekke banden. Af en toe valt er een. En volgens de kaart is dit een echte weg. Afijn, zo komen wij over de grens met Roemenië. Onvergetelijk. En dan fietsen we daarna wel 37 km per uur voor de wind naar het hotel.

20 mei
Geen maaltijd bij ons “hotel”. 10 km verder bij onze uitstekende verzorgers Tjibbe en Tine aan de kant van de weg gegeten. 2 behoorlijke beklimmingen en ’s avonds primitief koude douches. Toch lekker!

 20 mei

21 mei Hemelvaartsdag.
Overal trotse Roemenen in prachtige uitgaanskleding, soms op paarden gezeten.

22 mei
Op vrije dag met Bennie, Gadze en Rint gefietst. “Niet zo lang zei Gadze tegen mij 60 a 80 km”. Het werd 140 km. Ja, zei Gadze ik bedoelde ook alleen heen, afijn veel gelachen. En de mooiste veldtocht ooit. Eerst gravel, toen modder, toen diepe sporen, toen nog veel diepere moddersporen, uiteindelijk 4 km gelopen met de fiets. En warm! “in the middle of nowhere”. Toen Bennie dacht dat hij wel weer kon fietsen, ging hij over de kop. Wat een dag!

22 mei

23 mei
’s Nachts bruiloftsfeest in ons hotel tot half zes ’s morgens. Gelijk ’s morgens 20 km klimmen over de Karpaten. Boven mistig en koud! Maar net als altijd staan Tjibbe en Tine weer klaar met warme koffie en koek van Ketelapper. En nog door een schitterend landschap gefietst… Zo kwamen wij uiteindelijk in Jasi. Heerlijk gegeten buiten, uitstekend geregeld door Baukje en Tine. Het landschap der golvende dalen zei Henk. Langs de Oekraïne, langs Moldavië. Veel douane en politie. Schitterende vergezichten.

23 mei

26 mei
Naar ons doel Schitu-Stavnic. Warm! Taxi voor, politie auto voor en wij op de fiets er achter. Wat een mooi gebouw staat daar. Naast de school die we 5 jaar terug hebben mogen openen. Prachtig wat de stichting Garyp-Eernewoude bereikt heeft. Iets om stil van te worden. De kinderen stinken niet meer. Ze zien er veel beter uit. Ook de ouders zien er veel verzorgder uit. De voddenwas op de waslijnen is weg. Er hangen nu echte kleren. En er wordt hier en daar al nieuw gebouwd! Kortom de opening was fantastisch met priesters, en overheden. Maar het allerbelangrijkste, het sneeuwbal effect, was bereikt. Door de bouw van de beide gebouwen is de bevolking en de overheid wakker geschud. Moe maar voldaan kunnen wij terug zien op een prachtige mooie ontspannen en gezellige tocht.

Hulde aan een ieder!

Piet Kapenga